ต่อจากตอนที่แล้ว
Fly me to Jeju กินเที่ยวไปกับทัวร์ - Part 2 Hello Kitty Island Jeju & พิพิธภัณฑ์ชา Osulloc -
ทัวร์นี้แจกน้ำให้ให้วันละขวดค่ะ น้ำนี่ประมาณ 1,000วอนหรือ 30 บาทนั่งเอง สูงนิดนึงเพราะเป็นน้ำแร่ค่ะ เค้าบอกว่าน้ำที่นี่ทั้งหมดไม่ว่าจะน้ำขวด น้ำก๊อก จะเป็นน้ำแร่ทั้งหมด
ที่ต่อไปเข้าวัดกันบ้างค่ะ วัดซันบังซา ณ เขาซันบัง
วัดนี้เราเข้าได้เฉพาะโซนด้านหน้าและทางขวาเท่านั้น ส่วนโซนด้านในเข้าได้เฉพาะคนเกาหลี คนนิยมมาขอพรกัน โดยเฉพาะขอเรื่องโรคภัยไข้เจ็บจะได้ผลดีอย่างเห็นชัด ส่วนห้องใกล้ๆองค์พระขอบุตรได้ดี (เค้าว่างั้นนะ)
ถึงจะบอกว่าวัดอยู่บนเขา แต่ก็ขึ้นไปนิดเดียวค่ะ มองไปทางขวาจะเห็นวิวทะเลที่สวยมากๆด้วย ข้ามถนนไปดูก็ได้มีลานให้ชมวิวและถ่ายรูปอยู่
 |
| ระฆังนี้ให้ใช้มือขวาลูบวนขวาพร้อมอธิษฐาน |
การบริจาคเงินของที่นี่จะต่างจากที่ไทยนะ ไม่ใช่ว่าจะบริจาคเท่าไหร่ก็ได้ เพราะเค้าจะกำหนดไว้เลยโดยเป็นการซื้อข้าวสารจากวัดแล้วนำมาวางที่แท่นใต้องค์พระนี้ คล้ายๆกับการบริจาคกระเบื้องที่วัดชินฮึงซา อุทยานแห่งชาติโซรัคซาน ที่เกาะเจจูแห่งนี้ไม่สามารถปลูกข้าวสารได้เพราะดินพื้นเป็นหินภูเขาไฟจึงอุ้มน้ำไว้ได้ไม่ดีพอที่จะปลูกข้าวค่ะ แต่จะปลูกผักอย่างอื่นได้งอกงามมากๆ กะหล่ำ ผักกาดจากเจจูจะหัวใหญ่เป็นผักยักษ์ทั้งนั้น
 |
| องค์พระ |
 |
| มาดูเขาซันบังซะหน่อย ใหญ่อลังการและสวยมาก |
เดินทางออกจากวัดเพียง 10 นาทีก็ถึงซองอัคซานหรือภูเขาซองอัค (Song Ak) นั่นเอง
ตรงฐานภูเขาเป็นถ้ำไว้จอดเรือ ในช่วงสงครามทหารญี่ปุ่นบังคับให้คนเกาหลีสร้างไว้เพื่อซุ่มโจมตีอเมริกา แล้วก็ให้คนเกาหลีนำเรือดำน้ำไปทำการพุ่งชนพร้อมระเบิด เป็นเรือดำน้ำพลีชีพแบบ "คามิคาเซ่" แต่ใช้คนเกาหลีเป็นคนทำค่ะ แต่ก่อนถ้ำนี้เปิดให้เข้าชมได้ แต่มันเคยถล่มลงมาครั้งนึง ตอนนี้เลยปิดไม่ให้เข้าชมแล้ว
แล้วเรามาทำอะไรกันในเมื่อเข้าชมไม่ได้? ก็ถ่ายรูปกับป้าย ดูหาดทรายสีดำด้วยเถ้าภูเขาไฟ และหาของกินเล่นกันค่ะ ^^
 |
| ตอนนี้น้ำขึ้นค่ะ มองไม่ค่อยเห็นถ้ำ |
 |
| เค้าถ่ายกันอีกก้อนนึง แต่เราขอก้อนนี้หละ |
 |
| หาดทรายสีดำ (ดำทั้งเกาะแหละเพราะทั้งเกาะเกินจากเถ้าภูเขาไฟ) ขวาบน แฮนยอ (해녀) (ไกด์เรียก แฮรียอ) ขายของทะเลสดๆมีเป๋าฮื้อสดด้วย |
แฮรียอเป็นอาชีพสงวนสำหรับหญิงเกาะเจจู ที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ เมื่อผู้ชายออกไปทำประมงและเรือล่มตายเป็นจำนวนมากจนเหลืออัตราประชากรชาย:หญิงเท่ากับ 5:1 ผู้ชายชาวเกาะเจจูเลยมีภรรยาได้ 5 คน ผู้หญิงที่อยู่ที่เกาะเลยต้องทำมาหาเลี้ยงตัวเอง รวมถึงหาเลี้ยงสามีเมื่อสามีกลับมาเพื่อเป็นการเอาใจให้เค้าใส่ใจตนเองมากกว่าภรรยาคนอื่น
การเป็นแฮรียอก็ทำด้วยวิธีที่เหมือนจะง่ายแต่ทำยาก คือการดำลงไปในน้ำโดยไม่มีถังออกซิเจน แล้วจับสัตว์ทะเลขึ้นมาเป็นอาหาร โดยผูกทุ่นไว้กับตัว เพื่อให้ทุ่นลอยบอกคน/เรือด้านบนว่ามีคนดำน้ำอยู่
ตรงบริเวณที่รถมาจอดอยู่ มีร้านค้าเยอะค่ะ ทั้งร้านกาแฟมินิมาร์ทต่างๆ แต่ที่ไกด์แนะนำให้ลองกินคือลูกชิ้นปลา ไม้ละ 1,000 วอน (30 บาท) ต้มอยู่ในน้ำซุปเหมือนโอเด้งค่ะ จะได้มาให้ในถ้วยพร้อมน้ำซุปรสชาติก็จืดๆหน่อย แต่ได้กินน้ำซุปอุ่นๆท่ามกลางลมเย็นๆ ก็รู้สึกดีนะ
ในมินิมาร์ทของที่นี่มักมีโปรโมชั่นค่ะ 2 แถม 1 1แถม 1 หรือลดราคา ถ้าเห็นโปรดีๆรสชาติถูกใจก็ตุนไปได้เลย เพราะโปรแต่ละมินิมา์ทไม่เหมือนกัน บางอย่างไม่มีขายที่ร้านละลาเงินวอนด้วย (ถึงมีแต่โปรฯของมินิมาร์ทก็ถูกกว่าอยู่ดีค่ะ)
น้ำตกซอนเจยอน
เราไปถึงที่น้ำตกซอนเจยอน ประมาณ 5 โมงครึ่ง ฟ้าเริ่มมืดแล้วค่ะ อากาศเย็นขึ้นกระทันหันเลย ตรงลานจอดรถที่นี่มีร้านค้าเยอะเลยค่ะ ทั้ง minimart dunkin donut ร้านของฝาก ขนม ส่วนมากหน้าร้านจะขายพวกปลาหมึก ของทอดไม้ๆ พวกไส้กรอก มันฝรั่ง แต่ที่ไกด์แนะนำเลยคือปลาหมึกปิ้งและปลาหมึกหวานร้านแรกเท่านั้น เพราะนอกจากอร่อยแล้ว ยังชิมได้ไม่ซื้อก็ไม่ว่า ส่วนร้านอื่นอาจโดนว่าค่ะ 555+ เค้าขาย 2 ขนาด ถุงเล็ก 5,000 วอน ถุงใหญ่ 10,000 วอน ไกด์แนะนำให้ “ชิมแล้วเดินเลย” ไม่ใช่ว่าจะไม่ให้ซื้อนะคะ แต่ให้เดินไปฟังข้อมูลท่องเที่ยวและดูน้ำตกก่อน แล้วค่อยกลับมาซื้อค่ะ และควรกินทันทีเพื่อความอร่อยค่ะ ซื้อกลับไปฝากอาจไม่อร่อยเท่าไหร่แล้ว ก็เหมือนปลาหมึกบดไทยอะค่ะ ทิ้งไว้นานก็เหนียว
ในมินิมาร์ทของที่นี่มักมีโปรโมชั่นค่ะ 2 แถม 1 1แถม 1 หรือลดราคา ถ้าเห็นโปรดีๆรสชาติถูกใจก็ตุนไปได้เลย เพราะโปรแต่ละมินิมา์ทไม่เหมือนกัน บางอย่างไม่มีขายที่ร้านละลาเงินวอนด้วย (ถึงมีแต่โปรฯของมินิมาร์ทก็ถูกกว่าอยู่ดีค่ะ)
 |
| อันขวาบนอร่อยกว่า ซ้ายล่างนี่จืดไปหน่อย |
เราไปถึงที่น้ำตกซอนเจยอน ประมาณ 5 โมงครึ่ง ฟ้าเริ่มมืดแล้วค่ะ อากาศเย็นขึ้นกระทันหันเลย ตรงลานจอดรถที่นี่มีร้านค้าเยอะเลยค่ะ ทั้ง minimart dunkin donut ร้านของฝาก ขนม ส่วนมากหน้าร้านจะขายพวกปลาหมึก ของทอดไม้ๆ พวกไส้กรอก มันฝรั่ง แต่ที่ไกด์แนะนำเลยคือปลาหมึกปิ้งและปลาหมึกหวานร้านแรกเท่านั้น เพราะนอกจากอร่อยแล้ว ยังชิมได้ไม่ซื้อก็ไม่ว่า ส่วนร้านอื่นอาจโดนว่าค่ะ 555+ เค้าขาย 2 ขนาด ถุงเล็ก 5,000 วอน ถุงใหญ่ 10,000 วอน ไกด์แนะนำให้ “ชิมแล้วเดินเลย” ไม่ใช่ว่าจะไม่ให้ซื้อนะคะ แต่ให้เดินไปฟังข้อมูลท่องเที่ยวและดูน้ำตกก่อน แล้วค่อยกลับมาซื้อค่ะ และควรกินทันทีเพื่อความอร่อยค่ะ ซื้อกลับไปฝากอาจไม่อร่อยเท่าไหร่แล้ว ก็เหมือนปลาหมึกบดไทยอะค่ะ ทิ้งไว้นานก็เหนียว
 |
| ถึงแล้วน้ำตกซอนเจยอน ถ่ายรูปๆกลับได้ |
ความต่างอีกอย่างจากน้ำตกบ้านเราคือ น้ำตกซอนเจยอนนี้ห้ามลงเล่นน้ำค่ะ เพราะเป็นแหล่งน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดของเกาะเจจู จบจากตรงนี้ 6 โมงครึ่งแต่มืดมากแล้วค่ะ รายการเที่ยวจึงจบเท่านี้ จากนี้ก็ไปหม่ำมื้อเย็นแล้วเข้าพักแล้วค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น